Z wierzchu popielata, czarno i biało pręgowana, głowa biała, szyja czarna.
Czoło poza oczy, całe boki głowy wraz z podgardlem białe lub żółtawo białe, z czarną smużką od oka do nasady dzióba; tylna część wierzchu głowy i całą szyja czarna, podobnie niższa część grzbietu wraz z kuprem; plecy czarne, popielatawo pręgowane; pokrywy skrzydłowe i barkówki popielate, sczerniałe przed końcem i białą obwódką opasane, wskutek czego powstają podwójne tych dwóch kolorów pręgi poprzeczne; lotki popielate, z czarnemi końcami; piersi i reszta spodu białe, boki popielato pociągnięte; sterówki czarne, pokrywy nadogonowe białe.
 |
| W stadku z gęsiami białoczelnymi |
U młodych w pierwszem pierzu nogi czarno brunatne, żółtawa białość na głowie, przy dzióbie czarniawe plamkowanie, szeroka smuga przed okiem; bledsze tło pleców, z rudawo szaremi pręgami, boki mocniej szaro zafarbowane niż u starych.
Pisklę puchowe z wierzchu i na piersiach myszato szare, na przodzie szyi i brzuchu szarawo białawe.
Jaja szczupłe, jajowate, o mocnej, gładkiej, słabo połyskującej lub zupełnie matowej skorupie, z porami zaledwie widocznemi, czysto lub żółtawo białe.
Przez lato zamieszkuje północ Europy, Azyi i Ameryki, na zimę przeciąga do ciepłego klimatu; w zachodniej Europie rzadka na przelotach, coraz pospolitsza im dalej na wschód starego lądu. U nas bardzo rzadko się pokazuje, zaliczam ją bowiem do fauny krajowej z trzech tylko wypadków postrzeżenia to jest: okazu krajowego pochodzenia w zbiorze ks. kanonika WYSZYŃSKIEGO, okazu ubitego pod Piorawinem nad Wisłą, znajdującego się w Gabinecie zoologicznym Warszawskim, i czterech ptaków, które widziałem na Wiśle pod Kozienicami w Październiku r. 1854. Według TYZENHAUZA dość ma być często ubijana na Dźwinie w okolicach Rygi i Krasławia.
Według podań FABERA przylatuje w połowie Kwietnia do Islandyi i gnieździ się pod koniec Maja po jeziorach między górami tej wyspy. Według LEPUCHINA gnieździ się także w Laponii, w Guberni Archangielskiej i w stepach Samojedów.
Spore stadko :-)
OdpowiedzUsuń