Gęś białoczelna

Gęś białoczelną prof. Taczanowski opisywał tak:
Szara, z białem czołem; dziób mierny, pomarańczowy.

Dziób, obwódka oka i nogi pomarańczowe; paznogieć biały; tęcze czarniawo brunatne.
U starego ptaka cały wierzch ciemno szary, z mocnym brunatnym odcieniem, coraz ciemniejszym ku tyłowi ciała; czoło wraz ze smugą oddzielającą kolor policzków od nasady dzióba białe, często z wiosny rdzawo zafarbowane; cała ta przestrzeń biała obwiedziona czarnym paskiem, rozlewającym się na dalszem tle szarem; wszystkie pióra płaszcza z blado szaremi końcowemi obwódkami, znikającemi zupełnie wzdłuż brzegu skrzydła; niższa część grzbietu i kuper nieplamiste; lotki od nasady popielate, ku końcowi coraz czarniejsze; przedramieniowe tworzą obszerne czarne lusterko, od przodu biało obwiedzione końcówkami nadlotek; na podbródku plama biała, dalej znaczna czarniawa przestrzeń; szyja ciemno szara, w niższej połowie tak jak boki piersi białawo w poprzek pręgowana; brzuch biało i czarno nieregularnie fladrowany, w ten sposób, że pióra całkiem czarne lub białe w osobne są grupy pogromadzone; boki koloru płaszcza, z szerokiemi końcówkami białemi, na skrajnych kolor ten daleko na stosinę zewnętrzną zachodzi, na następne w coraz węższe obrzeżenie.

Młoda w pierwszem pierzu dziób ma blado żółty, z białawym paznogciem brunatno od nasady plamistym; obwódki powiek i nogi żółto pomarańczowe, głowa, szyja i płaszcz ciemno szare, z rudawemi i rudawo szaremi końcami lub obwódkami; na spodzie ciemniejszym niż u starych brak zupełny piór czarnych, na przodzie zaś szyi jasnych plamek; skrzydła, ogon, podbrzusze i pokrywy ogonowe jak na starych.

Wśród zbożowych

Jaja o tle biało żółtawem; pod względem powierzchni skorupy przedstawiają wyjątek w rodzinie, ma ona bowiem pozór ziarnowaty, szorstka w dotknięciu, zupełnie bez połysku; pory są mało widoczne.
Gęś białoczelna zamieszkuje przez lato okolice przybiegunowe obu lądów, na zimę razem z innemi przenosi się ku południowi. U nas w przelotach rzadziej się trafia, niż gatunek następujący.

Według podania FABERA gnieździ się po łąkach nad rzeczkami i niesie 5 lub więcej jaj.