Norweski tydzień

Na początku lipca ponownie wybrałem się z przyjaciółmi do Skandynawii w poszukiwaniu łososi. Tym razem wybór padł na Norwegię, gdzie fiordy miały nam jeść z rąk.

Nie powiem, łosoś okazał się łaskawy i pochwycił moją przynętę, ale przez swój pośpiech okazałem się nie dość godny złowienia go. Pogoda była iście wędkarska, a przez to niespecjalnie fotograficzna - przez większość czasu padało. Nie udało mi się przez to zrealizować części ptasich planów - trudno, może następnym razem.
Ptakiem, na którego można było liczyć niemal wszędzie był bocianio ubarwiony ostrygojad.

Bardzo liczyłem na północne gatunki kaczek, które jednak zawiodły. Ich miejsce zajęły pospolite cyraneczki...,

...krzyżówki i gągoły.

Gdzieniegdzie widywałem z daleka gęgawy, a w rezerwacie ptaków przy ujściu Gauli napotkałem świstuny i duże stado oharów.

Wśród mew dominowały siwe, srebrzyste...

...i żółtonogie.

Pospolite były również szlachary...,

...nurogęsi...,

...natomiast tylko po razie spotkałem nury: na morzu czarnoszyjego...,

...a na górskim jeziorze rdzawoszyjego.

Na wybrzeżach stosunkowo nieliczne były siewki: kwrawodzioby, sieweczki obrożne...,

...czajki, kuliki wielkie...

...i piskliwce. Dwa ostatnie gatunki widywałem również w głębi lądu.

Towarzystwo nad wodą co jakiś czas podrywały przelatujące bieliki.

Życiem tętniły też lasy i łąki. Oprócz pospolitych u nas zięb, pliszek siwych, rudzików, trznadli, wróbli, szczygłów, śpiewaków, kwiczołów, kosów, dzwońców, bogatek, modraszek, czy czyży...

...spotkałem północny podgatunek kowalika, droździka...,

...gila...,

...muchołówkę szarą...,

...białorzytkę...,

...pokląskwę...,

...rzepołucha...

...i świergotka łąkowego.